Πέμπτη 30 Μαρτίου 2017

Notes

Δεν ενθουσιάζομαι. Ως άνθρωπος έχω αυτό το ελάττωμα.
/Ή μήπως είναι ευλογία;
/Θέλω να κάνω πολλά πράγματα αλλά δεν πετυχαίνει η συνταγή.
/Το μεν πνεύμα πρόθυμον, η δε σαρξ ασθενής.
/Η προθυμία των άλλων είναι μουδιασμένη
/Δεν είμαι σημασιόπληκτος, απλά λέω ότι αυτά που έχω να πω, αφήνουν πολλές φορές τους άλλους αδιάφορους.
/Κρίμα γιατί είμαι οπαδός της συλλογικότητας
/Ήμουν;

Αφού λοιπόν δεν μπορώ να σχηματίσω παραγράφους και συνεχή λόγο αποφάσισα να καταγράφω τις σκέψεις μου. Και αν δεν βγάζουν νόημα, δεν φταίω. Έτσι σκέφτομαι. Ή άλλες φορές μιλάω γενικά και αόριστα, oh well.

Η δημιουργικότητα μου βουλιάζει σε κάποιον βάλτο.
/Πολύ ποιητικό. 
/Θέλω να μείνω μόνος. Μονάχος. 
Μοναχός όχι. 
/Ορθόδοξος τουλάχιστον, το αποκλείσαμε.
/Βουδιστής. Γιατί οχι; Πρέπει να κουρευτώ; Γουλί; Όχι. Είπαμε.
/Τελοσπάντων κάτι πνευματικό, λίγο πιο εγκεφαλικό, να θέλει σκέψη και περισυλλογή.
/Ουσιαστικά θέλω να κάνω τίποτα.
/Να κάθομαι και να φιλοσοφώ θέλω τώρα.
/Ευχαριστώ για την κατανόηση.
 
 

Δευτέρα 13 Μαρτίου 2017

Η Άνοιξη

Εκεί που πάω να πάρω φόρα... Βλέπεις τί γίνεται. Μια έτσι, μια γιουβέτσι. Λοιπόν, έχουμε και λέμε. Η αλλαγή της δουλειάς δεν ήταν η ευχάριστη νότα που περίμενα να είναι. Το περιβάλλον, μάλλον, είναι παντού παρόμοιο. Φυσικά δεν εφτασε το τέλος του μήνα για να δω εισπρακτικά πώς μου φαίνεται η καινούρια δουλειά. Άσε, σαν το χόλυγουντ κατάντησα, να μετράω τα καθαρά έσοδα....

Και από το Χόλυγουντ στην Λευκωσία που δεν αποφασίζει τι εποχή έχουμε. Όχι πως φταίει η Λευκωσία, τρόπος του λέγειν. Μέσα στην αναμπουμπούλα του φαινομένου του θερμοκηπίου λοιπόν αρρώστηκα (αρχαιότροπο ρήμα) (Αχ ήθελα να ξερα πόσοι γελάνε με αυτά τα φιλολογικά αστεία). Και τούτο επιφανειακό. Απλά ας ελπίσουμε ότι στο επόμενο weekend off δεν θα αρπάξω κανά άλλο ιο. Ή τους κάνω συλλογή ή το ανοσοποιητικό μου το χει δει αμαρκέ antivirus που πάει να τα βάλει με ιους και ιους.

Εκεί που κάθομαι ήσυχα παιδιά προχθές αποφασίζω ότι κάνω υγιεινή διατροφή. Καλά και εσείς μην πιστευέτε ό,τι σας λέω... Ζυγύστηκα και έκλαψα με μαύρο δάκρυ. Τέτοιο θρήνο έχει να κάνω από τότε που πέθανε το Αλικάκι. Άσε... Όχι πως τώρα μετράω τις μπουκιές αλλά μετράω τα γεύματα και τις ώρες. Μη φοβάσαι και νηστικός δεν μένω.

Βγήκαν οι φράουλες και βγήκαν και τα Όσκαρς και... Τι να λέμε. Τα λάθη είναι ανθρώπινα αλλά μυρίζομαι απολύσεις. Μονάχα στη θέση τους δεν θα ήθελα να είμαι (πρώτη φορά). Ή από τη τόση τύχη που με κυνηγά -η Τινκερμπελ επιμένει είναι ο Δίας- αυτό θα μου συνέβαινε. Φέτος που λες δεν είδα ταινίες. Όχι... Δυστυχώς. Πάντα λέω πως θα δω τις υποψήφιες τουλάχιστον και δεν το καταφέρνω ποτέ. Πρέπει να μην κάνεις άλλη δουλειά. Και να μην έχεις ρολερκόστερ διαθέσεων (γιατί έχουμε ξεφύγει από τα μουντ σουίνγκς).

Και όλοι μιλάνε για άνοιξη. Κάτσε ρε κοπελιά θα μας τρελάνεις... Που είδες άνοιξη; Φύτρωσε ο κρόκος και νόμισες βγηκαν οι πασχαλιές; Κάτσε μωρή Χάιντι, που δεν πρόλαβε η αμυγδαλιά να ασπρίσει αμέσως άνοιξη. Βγήκε η Βόσσου ντεμι-σεζόν να μας πει "παραπαπαπαπαπαπαπιπα". Ειδωλολάτρες, περιμένετε τουλάχιστον μια εαρινή ισημερία! Αχ καλέ έχει γιουροβίζιον τον Μάη... Τώρα που είπα Βόσσου, κατάλαβες. Να σαι καλά κοπελιά!